Jak łatwo jest mówić po angielsku w Japonii? Jacy są Japończycy i kiedy sklepy są zamknięte w Japonii?
Pokaż najlepsze hotele w Japonii
Język
Jedynym oficjalnym językiem w Japonii jest japoński.
Język japoński nie przypomina żadnego innego języka na świecie. Jest to całkowicie nieprawdziwe w odniesieniu do pisma, które opiera się na sylabicznych alfabetach hiragany i katakany oraz złożonych znakach kanji. Kanji w szczególności pochodzi z Chin, a wiele znaków oznacza to samo w języku chińskim, ale wymawia się je inaczej.
Japończycy mają znacznie mniej znaków niż Chińczycy, łączą wiele słów z hiraganą lub transliterują obce słowa w katakanie. Wynika to głównie z różnicy w wymowie. Japończycy mają wiele uprzejmych sposobów wyrażania siebie.
Japończycy nie mówią zbyt dobrze po angielsku, jednak nie będziesz miał problemu z angielskim w ważnych miejscach turystycznych.
Jeśli wybierasz się na obszary wiejskie i odległe, zaleca się zainstalowanie aplikacji tłumacza offline, która będzie bardzo przydatna.
Ludzie
Japończycy to bardzo mili i gościnni ludzie, którzy przywiązują dużą wagę do bycia uprzejmym nie tylko dla siebie, ale przede wszystkim dla innych. Dlatego nawet turyści są zwykle przyjmowani z życzliwością i uczynnością.
Jednak pomimo tłumów odwiedzających, Japończycy nie są przyzwyczajeni do obcokrajowców. Większość z nich nie mówi po angielsku, a jeśli już, to często z silnym japońskim akcentem, a w obecności obcokrajowców niektórzy mogą czuć się zdenerwowani.
Nawet przy dobrej znajomości japońskiej kultury bardzo trudno jest dopasować się do ich społeczeństwa, które jest bardzo złożone, a wielu Japończyków również ma z tym trudności.
Japończycy są dumnym i nacjonalistycznym narodem. Wyspy są w przeważającej większości (98%) japońskie, z około 600 000 Koreańczyków i mniej niż 400 000 Chińczyków.
Święta
W Japonii obchodzonych jest 14 świąt narodowych, z których Hallowen i Boże Narodzenie, oparte na modelu amerykańskim, są bardzo popularne, ale święta te są obchodzone głównie przez młodych ludzi z przyjaciółmi.
Jako gość, nie można przegapić prawdziwych japońskich świąt - festiwali (macura). Są to tradycyjne festiwale, z których niektóre obchodzone są od wieków w całej Japonii.
1 stycznia Ganjitsu-Shōgatsu (Nowy Rok)
Tradycyjnie wejścia do domów dekorowane są ozdobami wykonanymi z drewna dębowego, bambusa lub kagami mochi - ozdób wykonanych z ciastek ryżowych mochi.
Innym ważnym rytuałem powitania Nowego Roku jest wizyta w świątyni Shinto, gdzie Japończycy proszą bogów i bożków o pomyślny rok.
Z wyjątkiem kilku mniejszości religijnych, jest to najbardziej rozpowszechniony zwyczaj, a najbardziej znane i święte świątynie są dosłownie wypełnione ludźmi w Nowy Rok. Tradycyjne dania noworoczne obejmują wspomniane wcześniej mochi i amazake, słodką sake, która niekoniecznie jest alkoholowa.
3-4 lutego - Secubun (Festiwal Egzorcyzmów Diabła)
Święto to zaczęto obchodzić w okresie Edo. Diabły (Oni) chodzą od domu do domu, a mieszkańcy domów wypędzają je z mieszkań za pomocą fasoli.
Według starej legendy, najbardziej zły i surowy ze wszystkich diabłów powróci, gdy fasola zakwitnie. Często chodzą też do świątyń, gdzie rozrzucają lub rozdają fasolę.
Pierwszy tydzień lutego - Festiwal Śniegu w Sapporo
Sapporo Yuki Festival to jeden z największych festiwali roku w Sapporo, odbywający się w lutym przez tydzień.
Festiwal został założony przez studentów w 1950 roku, kiedy zbudowali rzeźby ze śniegu w Odori Park, centrum Sapporo. Dziś wokół festiwalu znajduje się tuzin dużych rzeźb, a także setki małych rzeźb ze śniegu i lodu. Festiwal jest gospodarzem koncertów i innych mniejszych wydarzeń.
3 marca - Hina macuri - Święto małych dziewczynek lub lalek
Lalki cesarzowej i cesarza oraz ich służących i muzyków ubranych w stroje z okresu Heian są wystawiane na cokołach.
Uważano, że lalki zawierają złe duchy. Zwyczajowym napojem tego święta jest amazake, słodki i bezalkoholowy rodzaj sake wytwarzany ze sfermentowanego ryżu; zwyczajowym jedzeniem jest kolorowe ciasto arare wielkości herbatnika, aromatyzowane sosem sojowym.
Kwiecień - Hanami
Festiwal Kwitnącej Sakury obchodzony jest w całej Japonii.
Pierwsza niedziela kwietnia - Kanamara Matsuri (festiwal stalowego łoża) Kawasaki
A fertility festival that is especially popular with transvestites, gays and other sexual alternative subcultures.
Podobnym festiwalem, ale w bardziej tradycyjnym stylu, jest Hōnen Festival. Odbywa się on 15 marca. "Hōnen" oznacza po japońsku "udany rok", odnosząc się do obfitych zbiorów.
Festiwal i ceremonia Hōnen celebruje błogosławieństwa hojnej kobiety oraz wszelkiego rodzaju dobrobyt i płodność. Bardzo popularny wśród obcokrajowców ze względu na swoją pozorną dziwaczność.
5 maja - Kodomo no hi (Dzień Dziecka)
Jest to święto dzieci, a także chłopców. Wykonywane są ogromne karpie koi z tkaniny lub papieru (koinobori), które są zazwyczaj tłumnie wieszane nad rzeką.
W ostatnim tygodniu kwietnia samurajskie zbroje (ama) są wystawiane w japońskich domach, podobnie jak lalki podczas Hinamatsuri w marcu. Wystawianie figurek samurajów lub po prostu zbroi samurajów jest identyczne jak podczas Hinamatsuri i ponownie istnieje szereg zasad dotyczących tego, jak je wystawiać i co wystawiać.
15 maja - Aoi Matsuri, Kioto
Pierwsze wzmianki o tym święcie pojawiają się już w VII wieku. Podczas festiwalu posłańcy opuszczają Pałac Cesarski i udają się do świątyni Shimogamo, a następnie do świątyni Kamigamo.
Uczestnicy procesji ubrani są w stroje z okresu Heian.
7 lipca - Tanabata (Dzień Zakochanych)
Według chińskiej legendy o dwóch konstelacjach Vega (księżniczka) i Altair (pasterz), którzy byli zakochani, ale nie mogli się spotkać.
Tylko w tym dniu konstelacje spotykają się i mogą się zobaczyć. Ludzie dekorują centra handlowe ogromnymi papierowymi produktami, a kolorowe papierowe życzenia tanzaku są zawieszane na bambusie. Najpiękniejsza i największa z nich znajduje się w mieście Sendai.
13-16 lipca - Obon (Dzień Zmarłych)
Buddyjskie święto (obchodzone głównie w regionie Kanto), kiedy większość Japończyków udaje się na cmentarze.
Wierzy się, że w te dni nasz świat i świat zmarłych są ze sobą połączone. Wieczorem ludzie zbierają się na festiwalu i tańczą wokół yugara Bon odori przy dźwiękach bębna taiko. W Kioto obchodzone jest wieczorem poprzez rozpalanie ogromnych ognisk w kształcie różnych postaci na wzgórzach wokół miasta, aby dusze zmarłych mogły łatwiej znaleźć drogę do nieba.
19 lipca - Tōrō nagashi (festiwal pływających lampionów)
Odbywa się w połączeniu z Obon matsuri. Lampiony symbolizują dusze zmarłych odchodzące do innego świata. Często używany na przykład w Hiroszimie, aby uczcić ofiary II wojny światowej.
Lipiec - Gion Matsuri - Kioto
Najsłynniejszy i największy festiwal w Kioto. Jest pełen parad, tańców, śpiewów, jedzenia i wielu innych atrakcji.
2-7 sierpnia - Nebuta Matsuri - Aomori
Parada gigantycznych świecących postaci wykonanych z papieru. Najczęściej przedstawiają one wojowników podczas słynnych wydarzeń historycznych.
12-15 sierpnia - Awa Odori - Tokushima
Najbardziej znany jest taniec zomeki, który najczęściej tańczony jest przez kobiety w specjalnych kostiumach. Festiwal jest często związany z Obon matsuri i ma charakter buddyjski. Taniec ma na celu odpędzenie złych duchów i uczczenie dusz zmarłych.
22 października - Jidai Matsuri - Kioto
Jest to głównie historyczna parada wszystkich okresów Japonii. Jedyna udokumentowana samurajska wojowniczka Tomoe również przechodzi przez paradę.
Choć dobrze znany, jest to stosunkowo młody festiwal. Wieczorem odbywa się festiwal ognia Kurama no Hi-Matsuri, znany również jako Daimonji od gigantycznych postaci płonących na wzgórzach. Ogień ma symbolizować dusze zmarłych.
Nie ma ustalonej daty dla niektórych uroczystości, każdego roku mogą one zostać przesunięte o kilka dni
Kultura
W Japonii znajdują się niezliczone sanktuaria i świątynie. Czemu są one poświęcone? W Japonii rozpowszechniony jest nie tylko buddyzm, ale także w dużej mierze szintoizm.
Szintoizm występuje wyłącznie w Japonii i zajmuje się własną mitologią, która istnieje w Japonii znacznie dłużej niż sam buddyzm.
Wraz z pojawieniem się buddyzmu, obie religie tolerowały się nawzajem, a w niektórych przypadkach nawet połączyły się w tak zwany buddyzm shinto, ze względu na fakt, że mają wiele podobieństw.
Japończycy przestrzegają wszystkich świąt i festiwali z nim związanych, nawet jeśli twierdzą, że nie wierzą w żadnych bogów. Pomimo swojego ateizmu, Japończycy są bardzo przesądnym narodem. Świątynię Shinto można rozpoznać po tym, że znajduje się przed nią duża brama Torii, której nie mają świątynie buddyjskie.
Tradycyjne rzeczy, które można napotkać
Talizmany przynoszące szczęście
Tanuky - bożek szczęścia w postaci szopa pracza, którego posągi umieszczane są przed sklepami lub domami. W przesądach Tanuky ma przyjemną, przyjazną naturę, ale może zmieniać kształt. Jest również kojarzony z płodnością, nie tylko w posągach, ale także w starożytnych drzeworytach jego genitalia są powiększone do komicznych proporcji.
Omamori - mały woreczek z kolorowego materiału z papierową lub drewnianą wyrocznią w środku. Można je kupić w świątyniach i sanktuariach. Po kolorze można rozpoznać, do czego służą, na przykład czerwony jest kolorem szczęścia.
Żurawie - żuraw jest świętym ptakiem w Japonii, symbolem długiego życia, a także jest znany z origami, gdzie jest najczęściej składanym przedmiotem (składanie papieru w różne kształty). To właśnie origami można zauważyć w wielu świątyniach i sanktuariach w postaci długich papierowych girland, są to po prostu żurawie złożone jeden za drugim. Japończycy wierzą, że jeśli złożysz 1000 żurawi, zostaniesz wyleczony z choroby. Największą liczbę można znaleźć w Hiroszimie, gdzie ludzie symbolicznie składają je dla ofiar bomby atomowej.
Manek neko - złotego kota z uniesioną łapą - znamy z chińskich restauracji czy wietnamskich sklepów. Ma on również swoje miejsce w Japonii i ma na celu zwiększenie ruchu w każdej firmie. Jego ruchoma łapa ma na celu przyciągnięcie klientów, w którym to przypadku ma uniesioną lewą łapę. Z uniesioną prawą łapą ma przynosić właścicielowi pieniądze, taki maneky neko jest zazwyczaj złoty. Jeśli obie łapy są uniesione, ma przynieść bezpieczeństwo domowi lub firmie. Różne kolory określają, w czym dany posąg się specjalizuje.
Daruma - Duża biała głowa bez oczu może na początku wyglądać przerażająco, ale pierwotnie jest to mnich zen Bodhidharma, który przyniósł buddyzm zen do Japonii. Z drugiej strony Daruma jest bożkiem szczęścia; kiedy masz życzenie, malujesz jego lewe oko, a kiedy się spełni, jego prawe oko.
Kokeshi - tradycyjna japońska drewniana lalka. Zaczęła być produkowana w okresie Edo i była kupowana przez odwiedzających onsen (łaźnie publiczne) jako pamiątka. Lalka wykonana jest z drewna wiśniowego, które źle się pali. Dlatego ludzie kupowali je jako talizman chroniący przed pożarem w domu.
Ceremonia parzenia herbaty - oparta na naukach Zen. Jest wolna od wszelkich zbędnych rzeczy, a uczestnicy delektują się zieloną herbatą matcha z deserem wagashi w spokoju, ale zgodnie ze ścisłymi zasadami.
Sztuki walki - Kendo (japońska szermierka), sumo, karate.
Teatr - Kabuki to najsłynniejszy japoński teatr, w którym występują wyłącznie mężczyźni, nie wyłączając ról kobiecych. Niewiele już wiadomo o tym, że teatr ten został założony i był prowadzony przez kobiety przez długi czas. Został zakazany, ponieważ kobiety wykorzystywały go jako środek prostytucji.
Jorury lub Bunraku to japoński teatr wykonywany za pomocą lalek. Jego siedziba znajduje się w Osace, gdzie sztuka ta została odrodzona. Teatr Noh przedstawia sztuki grane przez aktorów, którzy podczas występów noszą maski.
Kimono/yukata - termin kimono jest bardzo dobrze znany na świecie. Jest to tradycyjny japoński strój, który jest szczególnie podziwiany przez gejsze i maiko ze względu na ogromną różnorodność kolorów i haftowanych motywów na jedwabiu. Kimono składa się z kilku warstw, a jeśli chcesz je zdobyć, nie będzie to tania sprawa. Z drugiej strony, yukata jest letnią wersją kimona i jest niedroga i lekka. Japończycy noszą je często, zwłaszcza latem, kiedy odbywają się matsuri i hanabi. Nie ma nic złego w tym, że obcokrajowiec kupi yukatę i założy ją na festiwal, ale należy uważać, aby nie nosić zwykłej szaty zamiast yukaty, która jest często oferowana turystom jako yukata lub nawet kimono, ponieważ można by się ośmieszyć przed publicznością.
Bonsae - małe karłowate drzewka, spotykane w ogrodach zen.
Ikebana - tradycyjna dekoracja kwiatowa, często używana w herbaciarniach, gdzie wzmacnia ogólną atmosferę Zen.
Yakuza - japońska mafia, która działa w Japonii w podziemiu i jest tolerowana przez państwo. To właśnie yakuza jako pierwsi pomagają swojemu krajowi w każdej katastrofie. Jednak zwykli ludzie są wobec nich nieufni. Jeśli Japończyk lub nawet obcokrajowiec ma tatuaż, jest automatycznie kojarzony z mafią. Dlatego nie wolno pokazywać tatuaży publicznie, zwłaszcza w łaźniach i na basenach.
Onsen - onseny to japońskie łaźnie, ze względu na aktywność wulkaniczną są używane do relaksu od niepamiętnych czasów, niektóre źródła mają działanie lecznicze. Japończycy są bardzo czyści i tradycją jest mycie się przynajmniej raz dziennie. Używają kąpieli jako rozrywki towarzyskiej. Wiele starych domów nie ma łazienki, ale wcześniejsze onseny są używane jako łazienki publiczne.
Popkultura
Karaoke - jest jedną z głównych rozrywek w Japonii i nie ma znaczenia, czy potrafisz śpiewać, czy nie. Bary karaoke są niezwykle liczne w Japonii.
Anime i manga - kreskówki anime lub manga przeżywają wielki boom w naszym kraju jako główny idol dzisiejszej popkultury. Wśród szerokiej gamy gatunków i stylów artystycznych każdy znajdzie coś dla siebie. Fani anime i mangi nazywani są otaku.
Purikura - to bardzo popularna maszyna do robienia zdjęć, szczególnie wśród młodych ludzi, szczególną cechą tej maszyny jest to, że automatycznie dostosowuje cię na zdjęciu, powiększa oczy, wygładza twarz. Po zrobieniu zdjęcia możesz edytować swoje zdjęcie w dowolny sposób, dodać coś lub dodać zdjęcie. Następnie automat da ci 2 zdjęcia, które są również naklejkami. Każdy automat ma inny wygląd, aby zaspokoić ogromne zapotrzebowanie ludzi, którzy ciągle robią zdjęcia. W niektórych bardziej wyspecjalizowanych pomieszczeniach, w których znajdują się te automaty, można nawet wypożyczyć kostiumy, aby robienie zdjęć z przyjaciółmi było bardziej zabawne. Automaty można znaleźć w centrach handlowych i rozrywkowych w całym Tokio.
Pachinko - bardzo popularny automat do gry w metalowe kulki. Nagrodą nie są pieniądze, ale materialne przedmioty gospodarstwa domowego. Wielu graczy jest tak doświadczonych, że mogą urządzić swoje mieszkanie prawie za darmo, ale spędzają przy tym długie godziny.
Turystyka
Poziom turystyki jest wysoki. W Japonii szczycą się wysoką jakością usług wszelkiego rodzaju. Wielu turystów przyciąga Japonia z kilku powodów.
Japonia jest perłą Orientu, ma wiele zachowanych zabytków, bogatą historię i kulturę tak specyficzną, że nie można jej pomylić z żadną inną.
To także kraj bezpieczny i bogaty, w przeciwieństwie do niektórych (być może równie ciekawych) części Azji.
Geografia
Japonia leży na wschodnim krańcu kontynentu azjatyckiego. Kraj składa się z łańcucha wysp w zachodniej części Oceanu Spokojnego. Największe wyspy to (od północy do południa) Hokkaido, Honshu (największa wyspa), Shikoku i Kyushu.
Największą i najważniejszą wyspą Japonii jest Honsiu. Na jej wschodnim wybrzeżu leży stolica Tokio i najwyższa góra Fuji. Na zachód od Tokio znajdują się takie miasta jak Nagoja, Osaka i historyczne Kioto.
Na południe od Honshu leży Shikoku, wyspa z pięknymi krajobrazami i gorącymi źródłami. Jest to stosunkowo słabo zaludniona wyspa, popularne miejsce wypoczynku dla miłośników przyrody i sztuki.
Kyushu to wyspa w południowo-zachodniej części Japonii słynąca z wielu źródeł wulkanicznych i uzdrowisk. Jest domem dla wielu dużych miast, takich jak Fukuoka, Beppu i, dzięki tragedii, słynne Nagasaki.
Ostatnią dużą wyspą Japonii jest Hokkaido. Jest to najbardziej wysunięta na północ wyspa japońskiego archipelagu. Pod względem tradycji kulturowych nie jest to typowo japońska wyspa, ponieważ została przyłączona do Japonii dopiero pod koniec XIX wieku. Jest to idealne miejsce do uprawiania sportów zimowych i zimowych festiwali. Ma typową kuchnię i już stosunkowo zimny klimat.
Wyspy te obejmują grupę mniejszych wysp w bezpośrednim sąsiedztwie, a także wyspy położone dalej, takie jak Okinawa. Łączna długość linii brzegowej wszystkich wysp wynosi 33 889 km.
Japonia jest krajem w dużej mierze górzystym. Najwyższym szczytem jest góra Fuji(3 776 m n.p.m.). Ludzie koncentrują się głównie na obszarach przybrzeżnych. Gęstość zaludnienia jest bardzo wysoka; Japonia jest 37. najbardziej zaludnionym krajem na świecie.
Historia w pigułce
Japonia ma długą i burzliwą historię, którą Japończycy uznają do dziś i nadal czerpią z niej inspirację, ponieważ są dumni ze swojej kultury.
Pierwsze prehistoryczne osadnictwo na wyspach japońskich sięga około 30 000 lat wstecz. Japonia od dawna inspirowała się zaawansowaną kulturą Chin i możemy dostrzec wiele elementów zaczerpniętych z kontynentu, ale dostosowanych do własnych potrzeb. Dzięki stosunkom handlowym i politycznym z Chinami Japonia szybko się rozwijała.
W VI wieku buddyzm przybył do Japonii i znacząco zmienił całe społeczeństwo. Rozpoczyna się okres Nara, powstaje miasto Kioto.
Okres Heian, pod koniec VIII wieku, rozpoczął wielki rozwój kulturalny i artystyczny. W tym okresie władza dworu cesarskiego stopniowo maleje, aż do całkowitego upadku, wywołując wojnę o władzę między różnymi rodzinami rządzącymi. W okresie Kamakura zostaje ustanowiony szogunat, system rządów wojskowych.
W latach 1274-1281 miały miejsce dwie próby inwazji Mongołów na Japonię. Obie zakończyły się niepowodzeniem z powodu działania natury, tajfunu, ale także obrony samurajów.
Nastąpiły kolejne niepokoje polityczne, których kulminacją był wielki Okres Walczących Państw, Sengoku jidai, który trwał ponad sto lat i zakończył się gigantyczną bitwą pod Sekigaharą, po której Tokugawa Ieyasu ustanowił ostatni szogunat i tym samym rozpoczął wspaniały okres Edo.
Trwało to do 1868 roku, kiedy Japonia została zmuszona do otwarcia swoich portów dla Amerykanów. W tym czasie był to niesamowicie zacofany kraj, ponieważ nie przeszedł żadnego rozwoju przez prawie 300 lat dzięki pokojowi i zamknięciu wszelkich interakcji handlowych i politycznych z sąsiednimi krajami.
Koniec XIX wieku był więc dla Japonii okresem wielkich zmian i szybkiej modernizacji, której kulminacją było kilka wojen i konfliktów zbrojnych zarówno w Azji, jak i w skali globalnej.
Po przegranej II wojnie światowej Japonia potrzebowała dużo czasu, aby się pozbierać.
Jednak dzięki duchowi narodowemu i pomocy finansowej ze strony USA i zwycięskich mocarstw, przemysł i infrastruktura zostały szybko odbudowane. Dziś Japonia jest jednym z najbardziej zaawansowanych technologicznie krajów na świecie, ale zachowała swoje bogate tradycje.
