Athos to najbardziej wysunięty na wschód z trzech cypli półwyspu Chalkidiki, na którym znajduje się autonomiczne państwo klasztorne Athos, zwane także Agion Oros - Święta Góra.

To tajemnicze i niedostępne miejsce uważane jest za najważniejszy ośrodek Kościoła prawosławnego na świecie. Na stałe mieszka tu ponad 2000 mnichów w dwudziestu klasztorach, co czyni Athos drugim po Tybecie miejscem o największej koncentracji mnichów na świecie.

Zobacz 10 najlepszych hoteli na Półwyspie Chalcydyckim

Pierwszy klasztor, Megisti Lavra, został zbudowany na górzystym półwyspie w 963 roku i jest obecnie największym i głównym klasztorem na Świętej Górze. Miejsce to zostało uznane za święte dzięki legendzie o zstąpieniu Matki Boskiej na ten półwysep.

Klasztorna republika Athos do dziś przestrzega surowych zasad. Kobietom surowo zabrania się wstępu na cały 50-kilometrowy półwysep pod groźbą 2 lat więzienia.

Zasady są nawet tak absurdalne, że zabraniają importu zwierząt płci żeńskiej, z wyjątkiem kurczaków i kotów. Jednak nawet mężczyźni nie mają całkowicie swobodnego dostępu do Athos. Dokładniej mówiąc, zasady są tak surowe, że na półwysep wpuszczanych jest niewielu turystów. Ale więcej na ten temat poniżej.

Życie w republice klasztornej

Państwo klasztorne Athos nie wypełnia całego półwyspu o tej samej nazwie, zaczynając tuż za portem Ouranopoli w najbardziej górzystej części. Na całym Athos znajduje się dokładnie 20 prawosławnych klasztorów. Szesnaście z nich należy do Greckiego Kościoła Prawosławnego, a po jednym do Rosyjskiego, Serbskiego, Bułgarskiego i Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego.

Największa Wielka Ławra (Megisti Lavra) znajduje się na samym południu półwyspu.

Istnieją również niezliczone skity (małe klasztory), kalivy (mieszkania dla jednego mnicha) i pustelnie. Mnisi prowadzą tu ascetyczny tryb życia i praktykują najgłębszą mistyczną modlitwę duchową.

Niektórzy mnisi żyją we wspólnocie klasztorów, a niektórzy żyją całkowicie poza cywilizacją w odizolowanych pustelniach wysoko w górach.

Sami mnisi i wszyscy odwiedzający poruszają się po Athos prawie wyłącznie pieszo lub na osiołkach.

Półwysep jest poprzecinany siecią ścieżek wijących się w górę i w dół stromych zboczy górskich. Mnisi nie prowadzą nowoczesnego stylu życia, ale do klasztorów doprowadzona jest elektryczność i utrzymują oni regularny kontakt ze światem zewnętrznym.

Skarb kultury o nieobliczalnej wartości

Cała klasztorna republika Athos została wpisana na listę UNESCO ze względu na swoją niezwykłą wartość duchową i kulturową. Przez ponad tysiąc lat zachowały się tu najbardziej tradycyjne praktyki duchowe Kościoła prawosławnego.

Dzięki odosobnieniu od świata zewnętrznego można tu znaleźć również zabytki materialne o nieobliczalnej wartości, czy to same budynki klasztorne w typowej architekturze bizantyjskiej, pozostałości archeologiczne, zabytki z dziedziny sztuk pięknych (ikony, kielichy) i piśmiennictwa (zwłaszcza rzadkie manuskrypty).

Jak dostać się na Athos: pozwolenia i cena

Athos jest dostępny tylko drogą morską. Choć jest to półwysep połączony z lądem, nie prowadzą do niego żadne drogi ani ścieżki.

Główny port w państwie klasztornym znajduje się w miejscowości Dafni, skąd nawet kilka asfaltowych dróg prowadzi do najważniejszych klasztorów. Służy on jednak wyłącznie lokalnym pracownikom do importu materiałów i towarów.

Stanica klasztorna ma bardzo surowe zasady wjazdu. Jak opisano powyżej, kobiety pod żadnym pozorem nie mogą wjeżdżać na jego teren. Mężczyźni mogą odwiedzać Athos tylko od 18 roku życia.

Wstęp jest ograniczony do 100 wyznawców prawosławia/osób narodowości greckiej dziennie i tylko 10 zagranicznych gości wyznania innego niż prawosławne dziennie.

Aby wejść na teren, potrzebne jest zezwolenie (diamonitrion) wydane przez "Święte Biuro Góry Athos - Biuro Pielgrzymów", o które należy ubiegać się co najmniej 6 miesięcy przed planowaną wizytą.

Wyrobienie zezwolenia jest bezpłatne.

O zezwolenie można ubiegać się wyłącznie telefonicznie lub mailowo:

Telefon: +30 2310 252578
E-mail: athosreservation@gmail.com

Zezwolenie należy odebrać w formie papierowej w biurze pielgrzymkowym w Ouranopolis w dniu wyjazdu na Athos.

Promy na Athos

To właśnie z Ouranopolis codziennie odpływają regularne promy na Athos, przewożące wiernych, mnichów i pracowników, którzy dbają o podstawowe funkcjonowanie państwa klasztornego.

Prom jest bezpłatny, a do Ouranopolis można dojechać samochodem z Salonik w mniej niż 2 godziny (118 km), a także bezpośrednimi autobusami KTEL-Chalkidikis, 5 razy dziennie z czasem podróży 130 minut (szukaj miasta jako "Oyranoypolis" w rozkładzie jazdy).

Możesz zatrzymać się za darmo w dowolnym z 20 klasztorów, gdzie otrzymasz również mały poczęstunek. Na Athos można zatrzymać się maksymalnie na 4 noce i można swobodnie poruszać się po okolicy, ale prawie wyłącznie pieszo lub na osiołku.

Szczegółowe informacje dostępne są na stronie Mount Athos Center agioritikiestia.gr/visit-mount-athos utworzonym wspólnie przez miasto Saloniki i administrację Góry Athos.

Rejsy widokowe wokół Góry Athos

Jeśli załatwianie pozwolenia z sześciomiesięcznym wyprzedzeniem nie jest dobrym rozwiązaniem, można przynajmniej cieszyć się widokiem wielu klasztorów dosłownie przylegających do zbocza góry z pokładu statku wycieczkowego. Rejsy wzdłuż wybrzeża (bez zatrzymywania się w portach w Atenach) są możliwe bez ograniczeń i nie są wymagane żadne zezwolenia.

Wszystkie statki wycieczkowe wypływają z portu Ouranopolis, rejsy trwają zwykle około 3-4 godzin i kosztują od 22 eur do 30 eur.

Można na przykład skorzystać z usług Calypso Cruises.